Gedicht over het heerlijke witte goud van Angela Mol uit 2016:
Asper-gebed
de winter voorbij
het dijkje nog koud
ligt nu veilig
opwarmend
onder een deken van grijs
’t daglicht vermijdend
het bedje gespreid
barsten tonen leven
de witte kop…
ontdaan van zijn last
lang en slank
van groen tot wit
afgesneden aan de basis
“handle with care”
op twee handen gedragen
het witte goud
… uit een aspergebed